Είσαι Άγγελος της Γής Μαργαριτάρι

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Την χρηστή μου απομεσημερία σε όλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είσαι Άγγελος της Γής Μαργαριτάρι
Ενάλλιος Ουρανός στα Πέπλα του Ονείρου!

Στο χαρμόσυνο των σπαραγμών
Μια Πνεύση του Απείρου!

Τα Άστρα σου απόψε
Θα μου Καταμαρτυρούνε
Πως είσαι πια το Ταίρι μου!

Στο Δαντελένιο,στο Απαρασυλλόγιστο
Στο Απαρομοίαστο των Ηδονών!

Μια Πνεύση που θα Σμίγεται
Στην Πορφυρένια Νιότη σου!

Στην Όψη της Απαραγνωρός Φωτιάς σου!

Στων σμαραγδένιων, στων αφύλλωτων
Στων ρομαντικών σου ρόδων!

Μια άχραντη ποιημένη,αποβλαστημένη μου στιγμή!

Σαν ευδαιμονίζομαι με προσαγιάζουσα φορά!
Με ευσπλαχνίας πόσυ!
Με εγκαρδιασμένο πειρασμό!
Με ανταριασμένο εξαγνισμό!

Στον πάνορμο πανωραίο εκστασιασμό σου!

Στα χρώματα της απροσμαχήτου πανθωράς σου!

Καθώς απόθητα,στο μετερίζι του σπλάχνου σου!
Τα ουράνια σύνορα θα κλείνουν!
Στα μυρωμένα σου γαρύφαλλα!

Στον ασυγκράτητο αισθησιασμό σου!
Στα Άγια Εγκαλεσμένα Σωματά σου!
Που θα Κοσμούν την Ομορφιά σου!
Στο Μυστικό σου Αγέρι!

Σαν με Λατρέψουν,σαν με Πιούν!
Και από το Φώς της Απλεστήτου
Ομορφοσύνης σου!

Θα Αναδυθούν σαν Χρυσαφένιες
Σαν απαύγαστες,σαν ανταύγειες πορείες,
Της γλώσσινης φωτιάς σου!
Της πύρινης θωριάς σου!

Της Θεογέννητης,της Απομαρτυρουμένης Λάμψης σου!
Σαν Αποσκιρτώνται,σαν Αποσκλαβώνονται
Στο Ουράνιο Αποστέφανο της Μυστικής
Της Ακαλεστήτου Ευφροσυνέως Πλάσεως σου!

Το Πόνο για να Κλέψουν!
Τα Μύρα για να Εσαρκασθούν
Το Ριζικό σου για να Γητευτούν!

Στα Ανθηρά,στα Μεγαλοπρεπή!
Στα Αποθαλάσσια Αχαλιναγώγητα τα Βάθη σου!

Σαν Παιχνιδιάρικες Ματιές στο Απροσδόκητο
Της μιας σου μόνο,Ευτυχισμένης σου Ματιάς!

Της Λάγνας Συντροφιάς σου!
Της Προσηνείου Ευωδιάς σου!
Το Εγκαρτερημένο Σ΄Αγαπώ!

Σαν απαντήχομαι οριστικά ανθοβόλιστα!
Στο ακρογιάλι των διάφανων των κρίνων σου!

Των απομαχημένων μενεξεδιών σου!
Της Λυγερής, της Απαφθαρτέως!
Της Απογυμνωμένης,Κεχαριτωμένης σου Σιωπής!

Στου μεθυσμένου κοιμωμένου!
Του απαχράντου περισυλλογισμού σου!
Της νυμφευομένης,της απογαμηλιωμένης πλάνης σου!

Στου ευφαντάστου,στου απαραμίλλου
Στο ευγονιμημένο παρεκκλήσι!
Της απανθισμένης ομορφιάς σου!

Της Αναδυωμένης Αφροδίτης!
Στο αποθησαυρισμένον πέπλατον!
Στων ουρανίων αθηρεύτων κρήνων σου!
Το πιο μεθέξιο μετουσιουσμένο αραξοβόλι!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2013