Εκείνοι

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

...έστω και ετεροχρονισμένα, χρόνια πολλά σε όλους..!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγκάθι αρχαίο στα γυμνά της νύχτας πέλματα
που αίμα στάζει μα μεγάλη αγάπη γεύεται,
κέντρισε εκείνον, τη νεκρή ψυχή του κέντρισε
που από χρόνια είχε ξεχάσει να μαγεύεται,
και τον οδήγησε, τον άπιστο, εκεί...

Τότε τους είδε... μα εκείνοι δεν το γνώριζαν
αγκαλιασμένοι στο παγκάκι μπρος την θάλασσα,
πλεγμένα δάκτυλα, ταξίματα μπλεγμένα
με τις σταγόνες της βροχής, με όσα τους χώριζαν,
και όσα τους ένωσαν σφιχτά σε μια ζωή...

Εκείνοι, πέρα από του κόσμου αυτού τα σύνορα,
εκείνοι εκεί, σε μια σκηνή με αυλαία αιθέρια,
μόνοι με όλους μα ποτέ στ' αλήθεια μόνοι,
γλυκά αφημένοι σε όσα θαύματα εφήμερα
φτιάξαν το αιώνιο από ψηφίδες προσμονής....

Κι αναρωτήθηκε αν στ' αλήθεια εδώ ανήκουνε
και αν ο χρόνος μια πεντάρα τους ενδιέφερε,
οι εντολές οι ιατρικές, των γύρω τους οι συμβουλές,
λες και στα ασήμια των μαλλιών τους δρόμους βρίσκανε
πάνω απ' το γκρίζο που άλλοι λένε γηρατειά.

Τώρα έχει ένα όνειρο στους όρκους τους δεμένο
«να με κρατάς μέχρι να ζω, και αν φύγω ζήσε...
χρόνια γλυκά να μου κρατάς, όμορφα χρόνια,
όταν με βρεις... σε μιαν ακτή θα σε προσμένω
να με κεράσεις αγκαλιές και μυστικά..."

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2013