Ελπιδα

Δημιουργός: ΑΙΓΙΕΑΣ, Αθανάσιος Τρίψας

ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΛΠΙΔΑ

Καρδιές συντρίμμια, ψυχές αγρίμια
όνειρα φύλλα, στου ανέμου τη βουή,
πληγές που κλείνουν και ξανανοίγουν
και μία σκέψη κάθε μέρα πιο θολή.

Δρόμοι γεμάτοι , και μονοπάτι
γίνεται η άσφαλτος κι ο δρόμος ο πλατύς,
ήλιος που βράδυ, φέρνει σκοτάδι
σ΄ έναν ορίζοντα που γίνεται μακρύς.

Θάλασσα άδεια, λίγα καράβια
με ένα φορτίο που ζητά προορισμό,
μικρό λιμάνι, ίσα που φτάνει
πέντε- έξι γλάρους και μια βάρκα απ το γιαλό.

΄Αστρα σβησμένα, σκόρπια, χαμένα
με ένα φεγγάρι μοναχό και ορφανό,
που δρόμο ψάχνει, κι όλο τον χάνει,
μήπως μπορέσει για να βγει απ τον ουρανό.


΄Ανθρωποι μόνοι, χωρίς τιμόνι
σε κατηφόρα που ο γκρεμός την καρτερεί,
σκυφτοί διαβάτες, σαν ακροβάτες,
σε τεντωμένο, περπατούν, τώρα, σχοινί.

ΟΜΩΣ
Και μια ελπίδα σαν καταιγίδα,
ανεμοστρόβιλος, σεισμός και μαχαιριά
που δεν σ αφήνει ,
μόνο εκείνη,
θα σου κρατάει, όπου πας ,μια συντροφιά.

Κι αν πράξη γίνει, όλα τα σβήνει,
σαρώνει μνήμες πίσω φέρνει τη χαρά,
κι΄ άλλη γεννάει,
δεν ξεψυχάει,
σ ΄άλλη ελπίδα δίνει πάντα τη σειρά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2013