Αποχαιρετισμός...αντάμωση

Δημιουργός: memories, Αντωνία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτανε το ξημέρωμα,
που μου πες το αντίο,
τότε που χωριστήκαμε,
για λίγο εμείς οι δύο

Εκράτησα τα δάκρυα,
να μη φανούν στα μάτια,
ενώ η δική μου η καρδιά,
γινότανε κομμάτια

Σ'αγκάλιασα,με φίλησες,
και μου πιασες το χέρι,
κι ήτανε σαν το σώμα μου,
να έσκιζε μαχαίρι

Έτσι λοιπόν χαθήκαμε,
σαν πρόβαλε ο ήλιος,
και το θυμάμαι σαν το χτες,
του πόνου μου το ρίγος...

Πέρασε όμως ο καιρός,
και έφτασε η ώρα,
να προσπεράσει και αυτή,
τσ'αγάπης μας η μπόρα

Σε περιμένω να φανείς,
στου λιμανιού την άκρη,
και θα΄ναι τώρα από χαράς,
στο μάτι μου το δάκρυ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2013