Πάντα κάτι μένει

Δημιουργός: Βασίλης Μ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις καλένδες του αγνώστου
το πότε πέθανε
πραγματικά
η ελπίδα επαφής.
Αδικοχαμένη,
από πυρά διαψεύσεων,
να κείτεται στη μνήμη,
αλλά και όχι μακριά
από τις βουτηγμένες,
στον αιώνια δουλευόμενο πηλό της ψυχής,
αχτίδες τρυφερότητας
που έμειναν εδώ,
κι ας έδυσε ο ήλιος.
Να ζεσταίνουν την καρδία,
για να αντιπαρέλθει
την θλιβερότητα του σκοταδιού
και να δει,
μέσα του,
άλλη μια περίοδο ζωής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-06-2013