Linwelin & Sel'aween(μερος 1ο)

Δημιουργός: Angel D. Roger, Άγγελος Περιτογιάννης

Έπειτα από τα παραμυθάκια αστείου τύπου,πάμε σε κάτι πιο σοβαρό :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΑΦΗΓΗΤΗΣ

Αν ένας άγγελος, δεχτεί
τη θέση του ν’ αφήσει
Κάτω στη γη, να δικαστεί,
απ’ τη δική της, κρίση
Να ξέρει, πως δε γίνεται,
ούτε ποτέ, θα γίνει
Όμως εκείνος, το ‘κανε,
μα με δική του, ευθύνη

Όταν κάποιος άγγελος,
τη θέση πάνω χάσει
Κάτι είδε, που τον τράβηξε
εκεί θέλει να φτάσει
Αφήνει κάτι ιερό,
στην ύλη, για να πέσει
Αφήνει κάτι άφταστο,
εκείνη, να μπορέσει

Απλά, να αγγίξει, μια φορά,
Μία, να την κοιτάξει
Μία, που δεν τον δέχτηκε,
Στον ώμο της να κλάψει
Μία, η φωνή της να ακουστεί,
ο χτύπος, της καρδιάς της
Μια γεύση, την γλυκόπικρη
απ’ τα χείλη τα δικά της
Μία μονάχα αγκαλιά,
να είναι ενωμένοι
Μία και μόνο ανάσα της
στο δέρμα του, απλωμένη
Μία μονάχα, μια βραδιά
Μέσα της να εισέλθει

Μέσα απ’ την αμαρτία του
Στο Βασίλειο κι αν έρθει
Να επιστρέψει, δε μπορεί
Δεν του ανήκει, η θέση
Αμάρτησε, ειν’ άνθρωπος
Αυτό έχει διαλέξει
Όλο αυτό το έκανε
Κοντά της θε’ να μείνει
Όμως αυτή είναι άφαντη
Κι αυτός τι θα απογίνει


Αθανασία, αρνήθηκε
Πέταγμα, στους αιθέρες
Το φως το ατελείωτο
Να μη μετρά τις μέρες
Τώρα όμως τον τσάκισε
Αυτή η φορά, η Μία
Μια, ήταν που την έζησε
Αυτήν την αμαρτία

Ο πειρασμός, για εκείνον
Ήτανε σαν μυρμήγκι
Μα τώρα αυτός τον νίκησε
Και σαν το ρόδο μπήγει,
Τα αγκάθια του, στο σώμα του
Που να! Πλέον ματώνει
Διέξοδος όμως, καμιά
Αυτό, ειν’ που τον πληγώνει

Πάνω να πάει δεν μπορεί
Και κάτω είναι μόνος
Μονάχα, βγάζει μια φωνή
Βγαίνει ο μεγάλος πόνος
Μέσα στην αναζήτηση
Και στο τοπίο που βλέπει
Σαν κοκκινίζει ο ορίζοντας
Και σκοτεινιάζει η σκέπη

Παθήματα, Μαθήματα
Ανθρώπινα όλα λάθη
Και ξεκινά διαδρομή,
Εκείνη για να μάθει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2013