Τα πέπλα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα ένα αφήνεις τα πέπλα σου τα απαλά
με κινήσεις αργές και λίγο νυσταγμένα
σε περιμένει εραστής σε σεντόνια μυρωμένα
τα κάλλη σου γυρεύοντας τα ερωτικά

Ρίχνεις πρώτο τον χιτώνα
κι ύστερα του στήθους το φύλακα δεσμό
σκιές στο ημιφώς οι άτρυγητοι καρποί
μ'ανταύγειες οι οπώρες κι οι γυμνοί ανθοί
προσφέρονται για νάβρουν
χείλη,γλώσσα ,στόμα και μυαλό.

Μ'ανυπόμονο χέρι λύνεις ξαφνικά
πέπλο πιο ζηλότυπο απο τ'άλλα
μένεις γυμνή και άοπλη μια στάλα
στα χέρια,λάγνου ληστή τα τολμηρά

Σε καίει βλέμα,βλέμα σα βδέλλα ,σα χέλι
σε πιάνει και σε πίνει με γνώση σε ρουφάει
κάθε αειπάρθενη στιγμή
και με τεχνάσματα γλυστράει και τολμάει
στ'ακρόστηθα ,στη σάρκα και στα κρυφά σου χείλια
σαν σφήκας γύρω στην κυψέλη

Σπάζουν τα βέλη του βαθιά κρυφοσωριάζονται οι σκιές
ακόντιο κάθετο καρφώνει,το σκότος έχει νικηθεί
ο Ίμερος φουντώνει γυμνή πια κι η ψυχή
πίσω μου φεύγουν λεωφόροι,και σήραγγες ηχηρές

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2013