Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Λίγο πριν ξημερώσει

Λίγο πριν ξημερώσει

Δημιουργός: Epinefelos, Δημήτρης Βραχιολάς

Από την πρώτη μου ποιητική συλλογή.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λίγο πριν ξημερώσει


Άδεια δωμάτια, γεμάτα μόνο από αναμνήσεις
μιας ζωής που πέρασε και χάθηκε
έτσι όπως τα ολόλευκα πανιά του καραβιού εξαφανίζονται
στο στόμα του αχόρταγου ορίζοντα.

Κι ο ουρανός γεμάτος σύννεφα.
Ολογραφίες ψυχών φασματικών
που δεν εβρήκαν τη γαλήνη τους,
ποιος ξέρει από τί αμαρτίες.

Είναι γαλήνια η ώρα τούτη,
που η ζωή αποτραβιέται, αποκαμωμένη, στη μοναξιά να ησυχάσει,
ρίχνοντας πάνω στις έγνοιες
το σάβανο της πρόσκαιρης λησμονιάς.

Κι είναι τ' αστέρια οι μάρτυρες
όλων των αγαθών και των δόλιων πράξεών μας.
Θεοί πραγματικοί, τ' αστέρια,
τα βλέπουν όλα και δε μιλούν.

Κι έτσι όπως τρεμοπαίζουν κρεμάμενα ψηλά στους ουρανούς,
μοιάζουνε γλέντι να' χουν στήσει στους αιθέρες
και να χορεύουν
στο σιγανό, μονότονο, τραγούδι του γρύλου.

Μα το Φεγγάρι, ο ουράνιος φωτοδότης του σκοταδιού
δε συμμερίζεται τα γλέντια τούτα.
Μονάχα ακούει με προσοχή τις προσευχές μας
κι αντανακλά τις αναμνήσεις και τους πόθους μας.

Κι όσο η νύχτα προχωρά
τ' αστέρια κουρασμένα απ' τους χορούς και τα τραγούδια αποσύρονται.
Και σβήνουν μία - μία οι λαμπάδες τ' ουρανού.
Και γέρνουν απαλά να γαληνέψουν, πάνω στα σύννεφα.

Κι ο φωτεινός ο άρχοντας ξυπνάει αργά, νωχελικά,
και περιπατεί στους ουρανούς.
Και το Φεγγάρι συναντά και το προστάζει
να πάει κι αυτό να κοιμηθεί.

Είναι η ώρα που ξεχνιούνται οι αναμνήσεις
και τα δωμάτια γεμίζουνε ξανά από ζωή.
Γεμίζουν δάκρυα, χαρά και λύπη.
Γεμίζουν χρήσιμη τροφή για τη νυχτιά που μέλλει να' ρθει.

Δημήτρης Βραχιολάς
(c) 2012

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2013