Με το σκαρί μου ανυπαρξία

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλημέρα σας!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΕ ΤΟ ΣΚΑΡΙ ΜΟΥ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ


Με το σκαρί μου ανυπαρξία,
αρμενίζω στα τυφλά.
Με περνούν για ταραξία
-άτομο χωρίς αξία-
και μου φέρονται σκληρά.

Μένω πάντοτε αρόδο,
με σκισμένα τα πανιά.
Σαν και τον Κουασιμόδο,
τσακισμένο είμαι ρόδο,
στης ζωής την καταχνιά.
---------------
Δε μ’ αφήνουν σε λιμάνι,
να' μπω να ξεκουραστώ
και με διώχνουν μάνι-μάνι,
ζόρικοι πολιτσιμάνοι,
ναι! Μα τον Ιησού Χριστό.
---------------
Με το σκαρί μου ανυπαρξία,
τριγυρνώ στο πουθενά.
Ψάχνω για το γαλαξία,
που την κάθε αταξία,
ξέρει να τη συγχωρνά.

Με σπασμένο τον εξάντα,
την πυξίδα μου τυφλή.
Οι καημοί μού λεν αγάντα,
σαπιοκάραβο στη μπάντα,
μου φωνάζουν οι πολλοί.
---------------
Δε μ’ αφήνουν σε λιμάνι,
να' μπω να ξεκουραστώ
και με διώχνουν μάνι-μάνι,
ζόρικοι πολιτσιμάνοι,
ναι! Μα τον Ιησού Χριστό.
---------------
Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2013