Χρυσό καράβι

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

συνεχίζουμε δυναμικά κάτω απο αντίξοες συνθήκες, επιμένουμε στις απόψεις μας, κάνουμε ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ στην πορεία που άλλοι μας έχουν παρασύρει, χωρίς πλούτη, χωρίς πανιά, μα μονάχα με την καρδιά που έχει μάθει να αγαπά και να συγχωρεί

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"ΧΡΥΣΟ ΚΑΡΑΒΙ"


Χρυσό καράβι, φιλντισένιο, ξεκινάει
για πού πηγαίνει, πού κινεί, για πού τραβά;
κρύβει στα σπλάχνα, μια ψυχή που ξεψυχάει
θεριεύει ο άνεμος, του σκίζει τα πανιά.

Απο μετάξι, τα’χουν ράψει, οι μαστόροι
στου Αποσπερίτη μπρος το φως, οι ναυτικοί
φουρτούνα κάμανε, του κόσμου οι διαβόλοι
κι αντί γι'Ασία, άλλαξε ρότα, γι'Αμερική.

Χρυσό σκαρί, απο ρουμπίνια και διαμάντια
τα'χαν ψαρέψει, στου Αιγαίου, τ'ανοιχτά
το θησαυρό του, μεταφέρει στα σκοτάδια
για πού πηγαίνει, πού κινεί, για πού τραβά;

Τα δουλευμένα, όλοι οι ναύτες, έχουν πάρει
σε είδος μοίρασαν, τις πόρνες, περιωπής
κάμαν παιδιά, τα παρατήσαν, στο λιμάνι
και στο καρνάγιο του ονείρου, θα τα βρεις.

Ακολουθώ, της ερημιάς του, την πορεία
τη διαδρομή, που'χει χαράξει, του Βορρά
ακροβατώ, στη μεθυσμένη του ευτυχία
για πού πηγαίνει, πού κινεί, για πού τραβά;

Χωρίς μια άγκυρα, σκαρί μου πλουτισμένο
θε να σε κλέψει, τ'ουρανού ο Αυγερινός;
στου φεγγαριού τη διαδρομή, σαλπαρισμένο
κι εγώ ακροβάτης, να ζαλίζομαι στο φως.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2006