είδοςτουμουσείουτουπρώτουαγνούθεϊκούκαιρού

Δημιουργός: anuya, Diogenees

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=sylfaen][color=navy]δέν πράξαμε το πρώτο αμάρτημα της ανθρωπότητος
στο δεύτερο αμάρτημα δέ εμείς ήμασταν τα θύματα
όλοι γεννιούνται φορτωμένοι με το πρώτο αμάρτημα
κι απ’ την ινδία όσοι έρχονται φέρουσι και το δεύτερο
μόνο οι ελάχιστοι στη γή εμείς δίχως φόρτωμα ήρθαμε
δέν είναι η εργασία δουλεία σ’ εμάς δέν είναι θάνατος
μόνο βαρύς βαρύς μας πέφτει ο φθόνος του περίγυρου
είμαστε το είδος του μουσείου του πρώτου αγνού θεϊκού καιρού
και θα έπρεπε όλοι στον Πανάγαθο έτσι να προσεύχονται
«κάνε τη γή παράδεισο όπως είχε γίνει Θεέ γι’ αυτούς»
αλλα ζητούν «κάνε τη γή κόλαση κύριε καί γι’ αυτούς»
ό,τι πολιτισμός υπάρχει είναι ό,τι απέμεινε απο’μάς
μα αυτοί ζητούν και τα υπολείμματάμας να εξαφανισθούν
δέν πρόκειται μιμούμενοι τους τρόπουςτους να ζήσουμε
ο θεός που εκείνοι ευχαριστούν δέν είναι οδός αλήθεια ζωή
ζητούν να μήν αφήσει ούτε ίχνος αίματος αρχαίου αγνού
ή πάντως όσο υπάρχουμε κόλαση να μας είναι η γή
λίγοι είμαστε μα αλίμονο στη γή άν το γένος ξοφληθεί
που όχι στην καλυψώ έχει αθανασία μα στη δικήτου γή[/align][/B]


(σχεδόν 16/11/2013 και 2013-11-23).
ο προτελευταίος στίχος είναι απο του Νίκου Καζαντζάκη "λίγοι είμαστε μα αλίμονο στη γής άν ξοφληθεί η γενιάμας"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2013