Νέα τάξη θαυμάτων

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρουφιάνεψε η μοίρα και μας πιάσανε
Λαμόγια μιας πατρίδας τραγικής
Τα μάρμαρα της μνήμης μας τα σπάσανε
Σκουπίδια μας αφήσανε ντροπής

Φεγγάρια που το σύμπαν αρωστήσανε
Φαντάσματα φρικτά,τρομακτικά
Τα χώματα που ζούσαμε σαπίσανε
Τις σάρκες μας πουλούν στην αγορά...

Γεμίσαν τα πνευμόνια μονοξείδιο
Παράθυρα κλειστά στην παγωνιά
Του αθάνατου παιδιού το επικήδειο
Η πτώση μας στην κόλαση βαθιά...

Σημαίες στα μπαλκόνια χρυσοστόλιστες
Τρελοί με ατσαλάκωτες στολές
Γιορτές με τους φανφάρες ανθοστόλιστες
Αδιάφορες και άδειες μας ψυχές...

Ο άνθρωπος τον άνθρωπο δεν γίνετε
Δεν έχει η εξουσία η λογική
Το αίμα ξεδιψά όμως δεν πίνετε
Παιχνίδι του θανάτου η ζωή...

Με ψέματα γεννιόμαστε κι υπάρχουμε
Με λόγια μιας κακής πολιτικής
Οι στάχτες μας τα όνειρα αλλάζουνε
Συνθήματα αλήτικης φυλής....

Το τέλος εποχής μιας ανθρωπότητας
Στυφή δημοκρατία για να ζεις
Αδειάσανε τη σκέψη της αγνότητας
Προσπάθησε πιο μέσα σου να δεις...

Της νέας τάξης ανεξίτηλο το χάραγμα
Στο μπράτσο και στο μέτωπο θεός
Σκοτείνιασμα οι αλήθειες μας το χάραμα
Πεθαίνουμε ψελλίζοντας''εμπρός''...

Ξεχνάω πιο συχνά για που ξεκίνησα
Πια τάχα μ' έχει πάρει διαδρομή
Κοιμήθηκα για χρόνια μα με ξύπνησα
Περίσσεψε για μένα μια ζωή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2013