Ακτίνες

Δημιουργός: kantadoros, Ο Ντέλης που δε μιλά ποτέ

-Maintain speed of Mach 25. -Mach 25 steady.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακτίνες

Κύλησ' η Γη στον ουρανό
κι από το τέλος το γνωστό
θ' αρχίσει πάλι
στο καλντερίμι το στενό
σαν να κυλούσε απ' το Θεό
κάποιο στραγάλι.

Πλάσματα σέρνονται πικρά
νιώθουν τη λύπη για χαρά
στο γέλιο κλαίνε
ψεύτικες μάσκες, φορεσιές
άψυχες λέξεις και φτηνές
γιατί έτσι λένε.

Έρχονται, χάνονται, θρηνούν
να σπείρουν ψέματα μπορούν
και να ζηλέψουν
κι αν πέφτει ολόχρυση βροχή
δεν έχω τίποτα στη Γη
και τι να κλέψουν.

Σε μιαν οθόνη φωτεινή
λάμια νεκρή με προσκαλεί
κι εγώ τη σβήνω
απ' του μνημόσυνου τ' αμήν
θα ξεπηδούσε μ' ένα ντριν
μα δεν αφήνω.

Πίσω απ' τα τείχη τα βουνά
λάμπουν δυο μάτια φωτεινά
σαν αστεράκια
με νεραϊδόσκονη πετώ
για δυο μπαλίτσες παγωτό
και δυο φιλάκια.

Κι αφού δεν ξέρω να μιλώ
κι αυτού του κόσμου να μετρώ
χρονιές και μήνες
θα τους χαρίσω τα κλειδιά
το φαναράκι, δυο φτερά
και τις ακτίνες.

Ζ.Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2014