Αναβατης

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

είναι τραγούδι ο στεναγμός
που στα στήθη φτερουγίζει
της έκστασης ξεσπάει ο εσμός
κι ο νούς μου λαχταρίζει

αόρατος ο έρωτάς σου σα σεισμός
ακέριο με κλονίζει
τρέχει σταλάζει αγιασμός
σ'όλα τα μέλη μου ανθίζει

η νύχτα κι η μοναξιά μου στην αιθάλη
βγαίνω λαμπερός ν' ανηφορίσω
στο κορμάκι σου αγάλι αγάλι
ως την αυγή να σε μεθύσω

ανέβηκα και περιμένω καταιγίδα
αθώα ακράτητη και ευωδερή
με σάλο να ρέψει η πλημμυρίδα
και μοναχή και άδολη, πόθου ελευθερωτή

χαίρομαι αναβάτης όλη την ευωδιά
του κήπου σου το ρόδινο και το λευκό λουλούδι
κύκλους διαγράφω και τους φλοιούς σου χτυπάω δυνατά
κι όλο πάω,πάω πιο βαθιά μες στο τραγούδι

ανθόνερο πίνω της κλίνης
βυθίζομαι σε λεύγες πυρετού
ανηφορίζω και πάλι ως τα όρια της οδύνης
κι ύστερα πέφτω σα φύλλο στο έλεος του καιρού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2014