Ενα Παιδι

Δημιουργός: athos.ioannou@gmail.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

ένα παιδί, μικρό παιδι, θάτανε πέντε η εξι,
με κοίταξε, και ένοιωσα, ο ήλιος πως θα φέξει,

είχε δυο μάτια όμορφα, άστραφταν σαν αστέρια,
ένοιωθες πως γεννήθηκαν εκεί τα καλοκαίρια,

ματιά αγνή, και καθαρή, πρόσωπο σαν φεγγάρι,
δεν ήθελε δεν ήξερε, να σου ζητήσει χάρη,

είπε μια λέξη μοναχά, σαν μαχαιριά την νοιώθω,
είναι μια λέξη φοβερή, μέσα μου την εκλώθω,

να την χωνέψω δεν μπορώ, πονάει, αίμα στάζει,
μια λέξη που δεν την ξεχνάς, νοιώθεις πως σε δικάζει,

αυτά τα μάτια τα όμορφα, υγράθηκαν και τρέχουν,
έπιασε την κοιλίτσα του, πείτε μου...πως αντέχουν,

πεινάω θείο...ψέλλισε, κι ήθελα να πεθάνω,
ένα παιδί στα έξι του, ....κάτι πρέπει να κάνω,

το άρπαξα, σαν πολύτιμο, απόκτημα και πάω,
στο πρώτο εστιατόριο, όμως βαθειά πονάω,

πόσα παιδιά, θα νοιώθουνε, την πείνα να τους σκίζει,
τα σωθικά, και να πονούν, ...κανείς δεν κοκκινίζει;;;;

τι κάνουμε οι άνθρωποι, γιατί δεν πολεμάμε;;;;
γιατί δεν βγαίνουμε ξανά, ...όλοι μαζί νικάμε.....

ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2014