Οδός Ζουμπουλακίων

Δημιουργός: Amersa K

Στον Φλαμπουράρη που δεν μας είδε κι αν μας είδε δεν μας οίδε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην οδό Ζουμπουλακίων στην Απάνω Κηφισιά
βγήκα για φαί το βράδυ μεσ’ στην κοσμοχαλασιά
Μποτιλιάρισμα στα Βόρεια, κορναρίσματα, χαμός
ρίχνει κι ο θεός παπάδες, γίνεται κατακλισμός

Έχω βάλει το παλτό μου –καινουργές δεκαετίας
και το γκρι μου παντελόνι δώρο κάποιας Ευκαρπίας
πού ‘χαμε συνάψει σχέση τις ωραίες εποχές
μα με σχόλασαν μια μέρα κι έκτοτε ούτε να με χέσ’

Περασμένα ξεχασμένα, φτάνω στη Ζουμπουλακίων
με τους σεφ τους βετεράνους των σινιέ εστιατορίων
Στάθηκα έξω απ’ το μεγάλο - σαν κοσμηματοπωλείο
ακριβέστερα, στιλάτο γουνοφόρων μαυσωλείο

Το μενού πολυτελείας, τα γκουρμέ εν αφθονία
τρώω απ’ το ‘να, τρώω απ’ τ’ άλλο, με μεράκι και μανία
και πριν σκάσω και μπουκώσω και μου βγουν από τη μύτη
παίρνω ότ’ έμεινε πακέτο σε σακούλα για το σπίτι

Μα όπως έστριψα να φύγω κανα τρόλεϊ να προλάβω
μια γνωστή φωνή ακούω απ’ τον διπλανό μου κάδο
-Φώντα μου αγαπημένε, Φώντα μου, κι εσύ εδώ;
-Ευκαρπίτσα! Πρώτα εμένα, έστειλε ο ‘ξαποδώ

-Είσαι μόνη; Είμαι μόνος! Της τονίζω με χαρά
-Μόνη! Πίνεις καφεδάκι; Τρίτη κούτα αριστερά!
- Κούτα; Όχι! Δεν σ’ αφήνω! Έχω σπίτι! Ξέρεις, μένω
σε γιαπί μικρομεσαίου άδοξα παρατημένο

-Μετανιώνω πού ‘χα φύγει κι αφού το ‘ξερα ρε Φώντα
πως για πρώτος νοικοκύρης είχες όλα τα προσόντα!
-Άσ’ το παρελθόν ρε Πίτσα, ξέχασέ το το ρημάδι,
όσους χώρισε το χρήμα, τους ενώνουν τώρα οι κάδοι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2014