Μελτέμι της απανεμιάς

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

θα μιλήσω με τη γλώσσα
της ερημιάς
με τη σιωπή να αντηχεί
σα μελτέμι της απανεμιάς

στο ικρίωμα της ζωής σε περιμένω
σωτήρα στη ζοφερή μου καταιγίδα
ιδανικό στον πανικό μου πεπρωμένο
και καταγάλανη ελπίδα

έρχεσαι απο ήλιο θαλασσινό
με την άνοιξη στα χέρια σου βαμμένη
αναγγέλλω τ'όνομά σου και το τραγουδώ
στα μάτια σε κοιτάζω,εισαι πια αγαπημένη

σε φέγγος άλλαξε το σώμα
η μοναξιά και η νύχτα στην αιθάλη
ανώφελο και το επίγειο κηλιδωμένο χώμα
που το φόβο στροβιλίζει στο κεφάλι

φύλλωμα σαν απο διαμάντι λέει τη δροσιά
το βάλσαμο που μέσα μου κυλάει
τα σπλάχνα μου ευωδιάζουν αρμονίζονται τα σωθικά
ωραίο στον κόπο του, τ'ανάλαφρο που με βαστάει

φέρνεις την αγάπη ολοένα διαλαλώ
στα ίχνη σου και της μοίρας μου ο ρυθμός
είτε γράφω ,είτε κοιμάμαι ,είτε ξυπνώ
το όνειρο γεννιέται κι ας είμαι λιγοστός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2014