Eκείνη τη μέρα ήταν αλλιώς Δημιουργός: tomas_to_tomari Των ματιών της Βασούλας, που είπε τσούκου εις το κολούρι http://www.lexigram.gr/lex/newg/%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CE%B9#Hist< Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ως συνήθως πνιγόμουν.Οι τοίχοι κλείναν γύρω μου και τα κλασσικά.
Φρίκες τι περιμένεις.
Aνοιξα το PC.
Το έκλεισα.Το ξανάνοιξα και έβαλα μουσική.
Οι Lost Bodies συνήθως βοήθαγαν στις φρίκες αλλα εκείνη τη μέρα ήταν αλλιώς.
Η περιδίνηση κόπηκε στα μισά.
Κλειδιά από το αμάξι στο χέρι, κορδόνια λυτά, μπουφάν στον ωμο και mpraf.
Κούμπωσα το πουκάμισο όπως κατέβαινα τη σκάλα.
Μια βόλτα στα πέριξ και ένα τσιγάρο θα έφταναν αλλα είπαμε εκείνη η μέρα ήταν αλλιώς.
Έβαλα μπρός και ξεκίνησα.
Πρέπει να οδηγούσα πολύ τυπικά.
Ίσως πολύ επικίνδυνα.
Δεν ξέρω.Δεν κατάλαβα ποτε μπήκα μέσα στην πόλη.
Η Λάρισα άδεια.Παρότι ήταν ζεστός χειμώνας εκείνο το πρωινό είχε ψωλοκρυο.
Προσπέρασα καμια εικοσαριά άδειες θέσεις για παρκάρισμα μέχρι που βρήκα μια που μου άρεσε.
Κόλλησα το αμάξι πίσω από ένα αρχίδι που είχε αράξει μπροστά από μια πόρτα parking και τον έκλεισα για τα καλά.
Σε λίγο θα ξημέρωνε και ένας από τους δυο σίγουρα θα ήθελε να πάει για δουλειά.
Ίσως ίσως και οι δυο οποτε θα είχε φάση σαν γύριζα.
Φρίκες και χαρμανες.Κακός συνδυασμός που φτιάχνει κακούς ανθρώπους.
Ξίδι και τσιγάρο.
Ναι.Σίγουρα θα βοηθούσαν.
Aλλες φορες θα κάναν τα πράγματα κυριλέ.
Αλλα εκείνη την μέρα ήταν αλλιώς.
Απλά θα βοηθούσαν.
Είχα πει όμως να τα κόψω για λίγο καιρό.
Μαλακια.
Ξημέρωνε και άρχισε να ψιχαλίζει.
Κι άλλη μαλακια.
Φρίκες χαρμάνα και μελαγχολία.
Υπερβολικά κακός συνδυασμός.
Θυμάμαι που σκέφτηκα:
Τι θα μπορούσε να πάει χειρότερα?
Έτσι λοιπόν αποφάσισε ο κωλόκαιρος να πάει να γαμηθεί.
Βροχή καταρράκτης.QQ σου μάγκα μου.
Προφανώς δεν είχα ομπρέλα.
Ήμουν κάπου κάτω από το φρούριο.
Στα μισά της διαδρομής που θα έπρεπε να διασχίσω με τα πόδια.
Οι λύσεις για να γυρίσω σπίτι στεγνός ελάχιστες.
Οποτε άραξα στις σκάλες μιας πολυκατοικίας και περίμενα.
Μπόρα είναι θα περάσει.
Η πόλη είχε αρχίσει να ζωντανεύει.
Όχι δεν πήγαιναν ακόμα για δουλειά.
Απλά γύρναγαν από έξω.
Μια παρέα από ξέκολα σκυλιά πέρασε από μπροστά μου.
Ωραίες γυναίκες οι Λαρισαίες.
Φρίκες χαρμάνα μελαγχολία ψωλοκρυο και καύλες.
Ούτε για να με κλαίν οι ρέγκες δεν ήμουνα.
Ξίδια τσιγάρο και μια γυναικα μπας και στανιάρω.
Φρέσκοχωρισμένος γαρ η πρώτη option που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το πρόσφατο αμόρε.
Απορρίφθηκε πάραυτα.Πολύ πρήξιμο στα αρχίδια.
Στην απένατι γωνια έσκασε μύτη ένας πιτσιρικάς.
Ο Βόσπορος πρέπει να ήταν η μια από τις δυο τρεις θάλασσες που είχε κατεβάσει.
Βάδιζε με ματια μισόκλειστα, αποκλειστικά και μονο με οχτάρια αξιοποιώντας όλο το πλάτος του πεζοδρομίου.
Η βροχή μέχρι τότε αμφιβάλλω αν τον είχε πειράξει αλλα βλέποντας με ζήλεψε και άραξε στην απέναντι πολυκατοικία.
Πέρασαν και κάτι αλλα γκομενάκια και ο πιτσιρικάς προσπάθησε να τους την πέσει.
Το μονο που κατάφερε ήταν να πέσει στο πλάι από τα σκαλιά από την σούρα του. Τον ζήλεψα είναι η αλήθεια.
Η δεύτερη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν και η προφανής.
Απορρίφθηκε και αυτή με συνοπτικές διαδικασίες.
Μετά σκέφτηκα εσένα.
Ομολογώ πως δεν δυσκολεύτηκα να σε απορρίψω για λόγους πρακτικούς.
Μετά κάνα δυο άλλες ώσπου κατέληξα πως ξίδια και τσιγάρο θα ήτανε η ποιο απλή, αποτελεσματική και πάνω απόλα ασφαλής λύση.
Ούτος η άλλος η μέρα εκείνη ήταν αλλιώς.
Δεν θα ήταν και η πρώτη φορα που θα πατούσα υπόσχεση προς τον εαυτό μου.
Η βροχή έκοβε, ο πιτσιρίκος στάνιαρε σιγά σιγά και εγώ ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω για το αμάξι.
Με διάθεση ένα με την άσφαλτο έπρεπε να γυρίσω γρήγορα στο σπίτι να κάνω τα σκηνικά μου οποτε σηκώθηκα και τανήθηκα λιγουλάκι.
Τελευταία στιγμή πριν να την κοπανίσω, με την άκρη του ματιού μου έκοψα τον πιτσιρικα που έπαιρνε στάση.
Είχε μπανίσει και άλλο γκομενάκι και απτόητος από την όλη φάση ετοιμαζόταν να δώσει ρεσιτάλ.
Είμαι μεγάλη κουφάλα οποτε δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσω το σκηνικό και αποφάσισα να ξαναράξω.
Το λυπήθηκα το καημένο το κοριτσάκι.Το αλάνι πετάχτηκε ξαφνικά από τα σκαλιά της πολυκατοικίας και το κατατρόμαξε.Της μιλούσε για κάνα μισό λεπτό αλλα στο τέλος μάλλον έφαγε την φόλα του και ησύχασε.
Είχα περισσότερες προσδοκίες από το σκηνικό αλλα ούτε ήχο είχε ούτε suspense.
Ξενέρωσα και άρχισα να προχωράω προς το αμάξι.
Πριν προλάβω να κάνω είκοσι βήματα άκουσα τον πιτσιρικα που φώναζε στην κοπελια.
-Σιγά τα ματια!!
-Μάτια έχει κι η κουζίνα μου και είναι πιο ωραία.
Ομολογώ πως με διασκέδασε λίγο αλλα είπαμε.Εκείνη η μέρα ήταν αλλιώς.
Και στο αμάξι δεν περίμενε κανεις με φωνές και τσαμπουκάδες.
Κάθε προσδοκία μου από αυτή την βόλτα είχε πάει στράφι οποτε με πλημμύρισε και πάλι η μελαγχολία.
Γύρισα στο σπίτι και άνοιξα πάλι το PC.
Θα μπορούσα να προσπαθήσω να πάω για ύπνο.
Ήταν ήδη επτάμισι.
Δεν είχα διάθεση όμως και σκεφτόμουν ένα πράγμα
Σε όλη την διαδρομή μου τριβέλιζε το μυαλό η ατάκα του πιτσιρικα.
Ένταξη χαβά είχε αλλα δεν ήταν αυτό.
Για κάποιο λόγο μου ήταν οικεία και μου έφερνε ένα σφίξιμο.
Φρίκες χαρμάνα μελαγχολία και τώρα μοναξιά.
Σηκώθηκα, έκοψα λίγο σαλάτα έβαλα τυρί και ελιές και γέμισα ένα νεροπότηρο τσίπουρο.
Δυο αυγά στο μπρίκι και γύρισα στο δωμάτιο να στρίψω.
Δε γαμιέται από αύριο θα τα ξανά έκοβα όλα.
Έστριψα το τσιγάρο και άραξα λίγο.
Κι όπως είχα κλειστά τα ματια μου θυμήθηκα.
Θυμήθηκα τα καφετιά σου ματια, γεμάτα στοργή και αγάπη.Κι αλλα πολλά θυμήθηκα.
Μέχρι και τα λόγια του πιτσιρικα που τα είχες γράψει σε ένα χιουμοριστικό σου.
Έσπασα το τσιγάρο και άδειασα το τσίπουρο.
Όχι, ούτε ξίδια ούτε τσιγάρα δεν ήθελα.
Εκείνη η μέρα ήταν αλλιώς.
Μοναχα εσένα και την πνοή σου στην ράχη μου χρειαζόμουν. Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2014 |