Η θάλασσα γυμνή

Δημιουργός: αννουλάκι, Άννα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψάχνω ένα τραγούδι σαν την θάλασσα γυμνό
που παίζει με κατάρτια λυγισμένα.
Βρίσκομαι στ'αόρατα παλεύω για να βγώ
έχω μιά εμμονή με τα ξένα.


Σπάω τα γραμμένα που μου τάζει η ζωή
μού'παν στο φλυτζάνι για σένα
κάπου κάπου γέρνω και με παίρνει η ντροπή
είναι που κοιμάμαι με φρένα.



Κάποιες νύχτες έρχονται πολλά να σου πώ
ξέρω που βαδίζω και πέφτω.
Έχω την αλμύρα στο ποτήρι μου αυτό
μπαίνω στο ουίσκυ και τρέχω !



Φτάνει μού’πε κάποιος τα κατάρτια γερνούν
είρθε ο καιρός να τ'αφήσεις
δεν γνώριζε όμως πως αυτά που πονούν
παίρνει μιά ζωή να τα σβήσεις...





Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2006