Εκεί μακρυά τρέχει ένα μέλλον

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δούλεψε πολύ σκληρά,
σε όλη του την ζωή.

Κουβαλούσε σακιά με φασόλια,
έστρωνε τσιμέντο για πολυκατοικίες,
άλεθε κιμά σε κρεατομηχανές.

Η μέση του είχε σπάσει απ’ τα τριανταδύο,
τα μάτια του ήταν αποξηραμένες λίμνες.
Τα χέρια του δυο παροπλισμένα,
ηλεκτροφόρα καλώδια.

Έμενε μόνος σ’ ένα υπόγειο,
από όταν τον άφησε η Σούζαν,
για έναν ηθοποιό
κι έναν κλασσικό χορευτή,
που τους έβλεπε εναλλάξ.

Θυμόταν πάντα με νοσταλγία,
τον καλό του φίλο, τον μαροκινό Χακίμ,
που του έλιωσε το νεανικό κεφάλι,
μια πρέσα δεματοποίησης χαρτιού.

Είχε σταματήσει να πιστεύει στον Θεό,
αλλά κάπου μέσα του ήξερε:
δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος για όλα.

Είχε συγχωρέσει τους πάντες.
Ακόμη και την μάνα που τον γέννησε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2014