τις μέρες εκείνες

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τις μέρες εκείνες δεν αντέχω να κοιτάζω το βουνό
ως τα ριζά τα όνειρα στα βάραθρα κατρακυλώ
μπερδεύεται η μνήμη βαστούσε χρόνους το κακό
με λυγμούς η μάνα φώναζε γιέ μου γιέ μου
με λυγμους τσίριζα κι εγω αδελφέ μου αδελφέ μου
κι αμολιόμασταν στους δρόμους μέρα μεσημέρι
με μια μαυρόασπρη φωτογραφία στο χέρι
κυλούσε ο καιρός αγαλήνευτος μόλις φταστός
κι ερχόταν ο Μιχάλης λαμπερός ανάλαφρος γλαυκός
στα διαστήματα των κεραυνών βουβός
έφυγε ιούλη κι ήταν ιούλης που επέστρεφε πάλι
γελούσε με τα μάτια βγαλμένα απ'το σπασμένο του κεφάλι
κι ύστερα αντήχουσε σαν πέτρα η σιωπή
κι έπεφτε σ'άδειο πηγάδι η προσμονή
εκεί που ακουγόταν των αθανάτων μονάχα η φωνή
κι η μάνα μου μοιρολογούσε σε δρόμους και πλατείες
κι έφταναν οι κραυγές της σ'όλες τις πολιτείες
και στις πέντε κορφές του βουνού του αντικρυνού
και το νησί ολάκερο, ασύνορη μνήμη φονικού
στην άκρη της μεσόγειος και του μυαλού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2014