Για το ύφασμα

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκέφτομαι πάντα
για το ύφασμα πως τσαλακώνεται
ύφασμα είναι φθείρεται ή λερώνεται
αλίμονο αν δώσεις βάση στη φανέλα
θα χάσεις της ψυχής το πηγαινε έλα

Μια στρώση λάδι στο νερό που φαίνεται
θα το σταυρώσει εκείνη και εκείνο θα κυμαίνεται
η μάνα ξεματιάζει και μετραει τις σταγόνες
εγώ μιλάω του γλυκά να βγουν γοργόνες

Σκέφτομαι πάντα
για το ύφασμα πως γίνεται χαλί
το περσικό τ'αθίγγανου έχει τιμή
στις αμμουδιές θες ή στο χώμα

μια μέρα να περάσουμε ακόμα.



(ο έρωτας κι ο θάνατος ίδια έχουν την όψη κι ο στιχουργός ρωτήθηκε ποιο απ τα δυο θα κόψει /Δεν ηταν τρόπος του έρωτα ούτε και του θανάτου και εκκληση ξεδιάλεξε να πιάσει του γονάτου /της ποίησης η μούσα του αδιάφορα που σφύριζε και του θανάτου ο χάροντας την κεφαλή του ξύριζε /παρτη και φύγε την ψυχή πάρε και το κορμί σου /σαν ερθει η ώρα η καλή /εγω θα μαι μαζί σου /ειπαν κι οι δυο και κόκκινο πιάσαν να μη μαλώσουν κι ένα μονάχα ευχήθηκε να μην τον παραδώσουν)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-07-2014