ώρες κοιτάζω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ώρες κοιτάζω,όμορφο ομαλό τοπίο
απο τα μάτια κάποιας μνήμης και τα δικά μου
στέκομαι πάντα στο ίδιο σκοτεινό σημείο
δάκρυα και βροχή, δεν ξέρω χάνω τη χαρά μου

κι εσύ έχεις μιά εικόνα κάτι σα φώς
μοιάζει με φώς μα η ώρα του εαυτού σου έχει πέσει
θα ξεθαρρέψει εκείνη η ιδέα μου εξαπαντός
θέλω να σε σώσω ν'αφήσω το θάνατο στη μέση

και μένω τώρα απ'τ'όνομά σου να κρατιέμαι
μεγάλωσα πολύ να ξεχωρίζω τους ανθρώπους
καιρός να μπώ μες στ'αλλαγμένα εκεί να τυρρανιέμαι
και να γυρεύω στην Κερύνια όλο καινούργιους τόπους

εδώ δεν ήρθαμε αδερφέ ποτέ μα το βουνό σε ξέρει
με το αίμα σου είναι βαμμένο κάθε μικρο ανηφοράκι
γεμάτο,είναι γεμάτο με μαχαιριές που πάνε χέρι χέρι
κι όνοματα πολλά που έφυγαν μ'έναν καημό κι ένα σαράκι



στη μοναξιά μου τον Μιχάλη
φέρνω συχνά στο νού και τον θωρώ
μόλις και μάθω όλα τα νέα του πάλι
μες στο τραγούδι μου βαρυμαχώ

τέτοια του λογισμού η ανατριχιά
σαν βγαίνω απο το σάλο
μπαίνω σε άλλη τρικυμιά
γράφοντας τ'όνομά του το μεγάλο

στα Ηλύσια με δάφνινη κορώνα
νάτη η Αθανασία τον περιμένει
με τους άλλους ήρωες στων ασφοδέλων τον λειμώνα
είναι η ζωή του πια αναστημένη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-07-2014