Μυρτώ

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μυρτώ.

Του γιαλού ρωτούσε τον αφρό,
σ'ένα παραμύθι η Μυρτώ.
- Έχεις μάννα, αδέρφια,συγγενείς;
Σε αγάπησε ποτέ κανείς;

-Έϊ,έϊ, Μυρτώ,
πέσ'μου μ'αγαπάς τι σ'αγαπώ!

-Αδερφό'γω έχω τον βορηά,
μάννα ξακουστή μου η νοτηά,
δεν μ'αγάπησες κι'ηχούν βαριά
του πελάγου τα καμπαναριά!

-Έϊ, έϊ, νοτηά
και πελάγου 'σεις καμπαναριά.

-Κλαίνε, στων κυμάτων την οργή,
'κείνοι που δεν άγγιξε στοργή,
όσο περπατούσανε στην γη
κι'έδυσε ο ήλιος τους πριν βγει.

-Έϊ, έϊ , στοργή,
όποιον 'συ δεν άγγιξες δεν ζει...

Κι'είπε η Μυρτώ: -Έλά νυχτιές,
που τραγούδια λεν οι αμμουδιές
κι'ο πουνέντες φέρνει απ'τις ροδιές
της αγάπης τις μικρές κραυγές..

-Έϊ, έϊ, αμμουδιές
και αγάπης σεις μικρές κραυγές..

-Μάννα θά'μαι, αδέρφια,συγγενείς
κι'όσο δεν σ'αγάπησε κανείς,
τότε'γώ καλέ θα σ'αγαπώ!..
-Μίλαγε σε'μένα ή στον αφρό;

-Έϊ,έϊ, κανείς,
άκουσε αν μ'αγαπά κανείς;
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2014