σαν πέτρα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν πέτρα που βουλιάζει βαθια μέσα στα χρόνια
στο στήθος μου η πληγή ανοίγει πάλι
δεμένη η ζωή μου πάνω σε βαγόνια
περνούν με σέρνουν και με χάνουν στην αιθάλη
η αιθάλη αν τύχει και το αίμα μου μαυρίσει
στη μνήμη μου απείραχτο θα ξεχειλίσει

ραγίζει το κορμί μου γυμνό και στραγγισμένο
οι φίλοι με ξεχάσαν στου λύκου την κραυγή
το δίκιο μου το άφησα στη γή λησμονημένο
εδώ που σκοτεινιάζει και παλεύει η ψυχή
η ψυχή μου που ακούει το βραχνά και τυρρανιέται
ριζωμένη στη γενιά της,με τη μοίρα της ξεχνιέται

αργούν οι μέρες που μετράνε τον καημό μου
και φεύγω μες στη νύχτα που στέκει και πλαταίνει
κρυμμένο ένα μαχαίρι μετέωρο στο μυαλό μου
ζητάει ψηλαφητά την ύπαρξή μου διχασμένη
βαραίνει ο κόσμος της απαντοχής και με στενεύει
γυρεύω μιάν αγάπη καινούργια να με ταξιδεύει

δεν έχω άλλη δύναμη στ'όνειρο ν'ακουμπήσω
τα χέρια μου σύριζα κομμένα δε μούμειναν πιστά
στα μάτια σε κοιτάζω την ελπίδα σου ν'αντλήσω
και γράφω αδέξια στο χαρτί πως μοιάζει η λησμονιά
κάπου κοντά τριγύρω ξεδιπλώνει μιά γαλήνη
το θάνατο μου υφαίνει με καίει και με σβήνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2014