Ο Λεωνιδας και η Περσεφονη

Δημιουργός: agamitos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κλαινε τα ορη κλαινε οι βραχοι
σφαζει το δορυ πεφτουν στη μαχη.
Μα απο 'να βελος απο προδοσια
ηρθε το τελος. Ηρθε η αθανασια.

Τριγυρω ερεβος βαθυ σκοταδι
γελαει ο Κερβερος κατω στον Αδη.
Μα ομως φοβαται ομως τρομαζει
σαν δει Σπαρτιατη να πλησιαζει.

Μπροστα η ασπιδα και η Περσεφονη
τον Λεωνιδα και παλι ανταμωνει.
Τον πλησιαζει και τον κοιταει
τον αγκαλιαζει και τον φιλαει.

Προσωπο αλλαζει, πεταει το σπαθι του
και αγκαλαζει την αδελφη του.
Κι αν μια κορη εμεινε χηρα
περα απ'τα ορη. Ετσι προσταξε η μοιρα.

Υπαρχει στο χαρτη δεν χαθηκε ακομα.
Γεναια μου Σπαρτη το αγιο σου χωμα.
Ζητουσε το στεμμα. -μαντειου χρησμος.-
Θυσια και αιμα ο Ελληνισμος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2014