Ω ! γλυκύ μου Έαρ

Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης

Άγιες μέρες...«Ω γλυκύ μου έαρ…γλυκύτατόν μου τέκνο, που έδει σου το κάλος..»

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Μυρωδιά ανατολής
Και μιας άναρχης κραυγής
Απ' τα σοκάκια του μυαλού ξαναπερνάω
Είναι οι φωνές μιας εποχής,
λησμονημένης και θολής
Που μέσα στην ψυχή μου κουβαλάω..

Πόλη του κόσμου
Και ότι στοιχειώνει το εντός μου
Μωσαϊκα φεγγάρια της καρδιάς μου
Ελπίδα μου και αγέρι της ζωής μου
Είναι μεγάλη η φυγή της φυλακής μου

Μνήμες, και της πληγής οι σκοτοδίνες
Απλά ασπιρίνες, για να περάσουν οι στιγμές
Εκείνες, οι αλύτρωτες σειρήνες
Και της ιαχής μου οι βιτρίνες
Φωταγωγούνται όταν πέφτει η σιωπή…

Οι γόνοι,
και της ζωής οι υποκόμοι
Μοιάζουν σαν φύλλα
μες στη σκόνη

Του φθινοπώρου η ανεμώνη
σαν μια παλιά ευχή παγώνει
έξω στο κρύο ,στη βροχή …

Μυρωδιά δύσης ρηχής
Και μιας ύπουλης αυγής
Που ακόμα, στα κύτταρα μου συναντάω
Εκεί στην ξέρα της ζωής
Φύτρωσα για να μη με δεις
γι' αυτά που χρόνια, έχω μάθει να πονάω…

Σαν μια ταινία
που παίζει όνειρα ευτυχία
Και εφιάλτες, σαν των σκιών μου τους αντάρτες
Που οπλισμένοι χτυπάνε θάνατο βαθύ
Γονατιστός πάνω στην πέτρα ενός τάφου
Περνάω στα χώματα της Πάφου
Που κάποιον σκότωσα εκεί….

Και στην πλαγιά,
κάποιας παράδοξής ιστορίας
Παίζω παιδί με τα φευγιά μου
Που μου είπε κάποτε η γιαγιά μου
Τα παραμύθια τα δικά μου
Σαν γίνεις άνδρας θα γενεί
αυτή η ανοιχτή πληγή

Ω!! γλυκό μου Έρεβος
Ω!! γλυκύ μου Έαρ
Αυτή ήταν η διαδρομή
Στον κήπο με τα βιολετί
Στον κήπο με τ' αγκάθια

Που μάτωσα και έζησα
Και γέμισα σημάδια
Ω!! γλυκό μου Έρεβος
Ω!! γλυκύ μου ¨Εαρ
Είναι φορές που νοσταλγώ
Να κάνουμε παρέα…

κάτω στη φεγγαράδα
γιά ένα ταξίδι επικό
μέσα σε μια εβομμάδα
σαν φιλοι να μιλήσουμε

γι' αυτές της μυρωδιές,κληρονομιά στο σώμα
για μια ζωή ακόμα
με κάτι αφηγήσεις χωρικών
που κλείνουνε αιώνα
είσαι εδώ ακόμα;[/I]

(To Tαξίδι της ψυχής)

«[U][B][I]ο εμός ο έρως εσταύρωται»….
«Ω γλυκύ μου έαρ…γλυκύτατόν μου τέκνο, που έδει σου το κάλος..»[/I][/B][/U]

[U][B][I]www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-04-2006