κι όμως πρέπει ν'αναγαλλιάζω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κι όμως πρέπει ν'αναγαλλιάζω
είναι καιρός
στο κάρμα μου να λογαριάσω
και το μελανιασμένο φώς

πάνω στο χώμα θα πατήσω
σαν το θέλεις εσύ
τώρα μπορω τα γόνατά μου να λυγίσω
πάρε μαζί σου το παιδί

μιλάω κάθε χαραυγή
με το γύπα και το γεράκι
αρχή και τέλος η στιγμή
του καημού που πίνω το φαρμάκι

ο νούς πριονίζεται κι αδειάζει
μα η αγάπη δεν στεγνώνει
είναι παντού και σου φωνάζει
τώρα καλύτερα που δεν τελειώνει

στον άνθρωπό μου η αγάπη θα ανήκει
δοσμένη στο τρικύμισμά σου ξαναρχίζει
για να κρατώ στα φρένα μου τη φρίκη
κι αέναη αυτή να κυματίζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2014