Το στερνό αντίο

Δημιουργός: krithiotis, fotis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και πάλι σαν ανάμνηση ήρθες αργά το βράδυ,
τα δάκρυα απ’ τα μάτια έπεφταν σαν βροχή,
κι η ιαχή απ’ τη φωνή σου,
στο κατάμαυρο σκοτάδι,
το σ’ αγαπώ μου φώναζε σαν να’ τανε γιορτή..



ΡΕΦΡΕΝ
Το στερνό αντίο δεν ξεχνιέται,
ούτε τα βρεγμένα μάτια,
κι αν η σκέψη μου πλανιέται,
η καρδιά μου μένει άδεια..

Κι αν κάποια φορά ξεχάσω,
κι αν η σκέψη σου μ’ αφήσει,
ένα πράγμα να θυμάσαι ,
η ζωή μου θα χει δύσει..




Κι όσο φωνάζω ξέχασα αυτά που έχουμε ζήσει,
τόσο γυρνά η σκέψη σου και με αναζητά,
μες στα ποτά τις κρύες νύχτες,
ψάχνω να βρω μόνος τη λύση,
μα όσο μεθάει το μυαλό , θυμάται η καρδιά..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2014