Η ιερή αδερφοσύνη των φθόνων

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Προμηνύοντας ένα γέλιο σιωπηλό κι αδιάφορο,
ημέρες άνοστης γαλήνης στην ξανθή κακουχία
σέρνουν τα τρένα να περνούν πιο γρήγορα στις ράγες
που οι διαβάτες δεν πρόφτασαν να σβήσουν τα τσιγάρα τους
κι εγω ν'αφήσω σ'έναν δώρο την φωτιά μου.

Όσο σκοτώνονται άνθρωποι ευλογείται το γήρας
κι η ελαφρότητα των σιβυλλικών συμβουλών
κι ομόαιμων υποχρεώσεων που ονομάζουμε οικογένεια,
να χωρά στην υψομένη παλάμη και την ωχρή καλησπέρα
σε περαστικό έμπορο.

Η μόνη χυδαιότητα είναι η βία του χρόνου
που γίνεται ιστορία πριν γίνει ευκαιρία,
εκείνη των τρένων που αρνηθήκαμε για την ιδέα
πως το μεγαλείο μας ευθύνεται για την μικρότητά μας
κι εκείνη των θανάτων που σιωπήθηκαν
στερώντας την ανακούφιση σε τόσους άλλους.
Στην ιερή αδερφοσύνη των φθόνων μας
όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν φυσική εξέλιξη των πόθων.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2014