Να Προσεχεις

Δημιουργός: Ο μαθητής

Ένα από τα πρώτα μου «ποιητικά» στιχάκια των εφηβικών μου χρόνων…

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

Τα χρόνια φεύγουνε περνάνε
Μα οι αναμνήσεις πάντα μένουν
Στέκονται στην γωνία και κοιτάνε
Τα όνειρα που έκανες να φεύγουν

Όσο κι αν θέλεις να τις σβήσεις
Σου χαράσσουν την καρδία
Κι άμα θες μ’ αυτές να ζήσεις
Θα χαθούν σε μια βραδιά

Στην ζωή σου μην ελπίζεις
Σε όρκους κ’ υποσχέσεις
Στον πόνο μην λυγίσεις
Αν θέλεις να αντέξεις

Στην δυστυχία μην λυπάσαι
Και στην χαρά σου να γελάς
Ότι καλό να το θυμάσαι
Κι’ ότι κακό να το ξεχνάς

Τα χρόνια μας σαν άμμος
Της θαλασσής
Κ’ η ζωή σαν άνεμος
Που τα ρημάζει

Όσο κι αν θέλεις να μαζέψεις
Με τα χέρια σου την άμμο
Τόσο ο αέρας θα φυσά
Και θα την ρίχνει χάμω

Η ζωή σαν όνειρο
Κι’ αγάπη’ να παιχνίδι
Αχ πόσο θα’ θελα να ζούσα
Σε ένα παραμύθι
[B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2014