Φυσάει αλλαγές

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.Χειμώνας, κρύωνε. Τι περιμένεις; του λέω.Τον άλλον αιώνα, μου λέει."Που να πάω" ...Τ.Λ. ...Μόνο αγάπη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα κιτάπια των ανθρώπων, διαγράφουν διακλαδιζόμενες ,
τροχιές. Οι ελλείψεις οι απουσίες και οι χορδές πάλλονται σε
μια διαδικασία συντήρησης.
Μαντήλια κουνιούνται, σκέψεις μανταλώνουν , παρηγοριές
σέρνουν τις ελπίδες σε κατώφλια παλαιών θόλων.
Εκεί που οι αέρηδες του μεταφυσικού σβήνουν κεριά
και εκλάμψεις τυφλώνουν.

Έστω πως το μισό του εφευρετικού χρόνου διανύσαμε
αναχωρητές του μυστηρίου οδοιπορώντας το πραγματικό .

Αγάπες , εξάψεις, εφήβων δάκρυα, παιδικά δωμάτια κι
ο δράκος στο κατόπι βράδυ χειμωνιάτικου Σαββάτου στο βουνό.
- Κλείσ΄το παράθυρο φυσάει προσβολές -
Μυστικά περάσματα και ψίθυροι κραδαίνουν της ψυχής τα ηνία
σε διαβάσεις τυφλές με άμαθες υπάρξεις .

Έστω ο νους πυγολαμπίδας φύσης - ανάματα αναπνοές και εκπνοές
σκοτάδια - του σκοταδιού την παύση να φοβάσαι.

Τα κιτάπια των ανθρώπων, διαγράφουν διακλαδιζόμενες ,
τροχιές. Ψάχνοντας οπές διαφυγών και οδοιπορώντας το
πραγματικό κοίτα ερήμην σου μην σβήσουν του μυστηρίου
οι άχραντες αρχές και χάσεις τα φτερά σου απ΄ του ώμους.
Το άλλο μισό που σου απέμεινε ανύψωσε το - φλόγα στο φως -
και ας φοβάσαι.

- Άνοιξε το παράθυρο φυσάει αλλαγές -

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2014