Η γύρη και το μέλι

Δημιουργός: Δήμητρα

γιατί τ' αξίζουμε εν τέλει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στου χρόνου την καταπακτή
έχω τις μέρες μου κλεισμένες
και σε μι' απάνεμη ακτή
έχω τις νύχτες μου δεμένες...
Μα βρίσκουν τρόπο με το φως και δραπετεύουν
με το σκοτάδι ταξιδεύουν
και σαν περνάνε μου μαθαίνουν ν' αγαπάω
μ' ανοίγουν δρόμους για να πάω...
Εκεί που κρύβεται η γύρη και το μέλι
που όποιος τα γεύτηκε τα θέλει...


Έχουν μιλήσει οι Δελφοί
κι ειν' οι γραμμές μου τραβηγμένες
και για του πόνου το καρφί
ειν' οι φτερούγες μ' ανοιγμένες...
Μα βρίσκουν τρόπο και δεν έρχονται σε μένα
τα μυστικά και τα γραμμένα
μαντατοφόροι οι σιωπές που μου μιλάνε
και με τους φόβους μου γελάνε...
Δεν ειν' για σένα, λεν, η γύρη και το μέλι
ειν' χρόνια άδεια η κυψέλη...


Οι παιδικές μου διαδρομές
ταξίδια μέχρι το φεγγάρι
που της ψυχής μου τις ρωγμές
γλυκά τις σβήναν με σφουγγάρι...
Μα βρίσκουν τρόπο τ' άσχημα και τα ωραία
να μεγαλώνουμε παρέα
γιατ' ειν' κομμάτι απο τ' άπιαστα όνειρα μας
κι ήρθε να ξέρεις η σειρά μας...
Να 'ναι δική μας όλη η γύρη και το μέλι
γιατί τ' αξίζουμε εν τέλει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-11-2014