Ο βιρτουόζος

Δημιουργός: qrusticks

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έναν καθρέπτη κρέμαγα στο βορινό ντουβάρι
και το 'καμα παράθυρο να μπαίνει η ζωή
Κάθε πρωί να στήνω μπρος το άδειο μου κουφάρι
και να φυσά η νιότη μου στην άδεια μου ψυχή

Το είδωλο μου φόραγα κι έφευγα μεσημέρι
να αρπάξω λίγο έρωτα χωρίς υποταγή
Αργά τη νύχτα γύριζα με αδειανό το χέρι
και στο κορμί μου χάιδευα ακόμα μια πληγή

Νότες θλιμμένοι άγγελοι έντυναν τη σιωπή μου
καθώς βουτούσα πάνω τους άξιος εραστής
κι όλα τα χτυποκάρδια μου μέσα απ' την προκοπή μου
σαν λιτανεία πέρναγαν μεγάλης εορτής

Έτσι για λίγο ξέχναγα πως έχανα τα πάντα
κι αν το ταλέντο μ' έντυνε πως μ' έγδυνε η ζωή
Χίλιους καθρέπτες έσπασα στην άδεια μου βεράντα
για να κρυφτώ από μένανε στου Ορφέα την πνοή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2006