~* Το θολό μιας σκιάς *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Στο τραγούδι αυτό μένουν άφωνα τ' αηδόνια, είναι ένα άσμα με πόνο κι' ένα κλάμα, το μαυρόασπρο το πείραν τα χελιδόνια κι' έχει μίνει το γκρίζο που διαλύει το τάμα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Το θολό μιας σκιάς *~*
Ξεχασμένος διαβάτης της νύχτας γυρνώ
κι' απ' τους ανέμους δαρμένος στο κύμα
στην ομίχλη μιας άγριας καταιγίδας γυμνός
να αντέξω της μοίρας, ακόμα ένα βήμα...

Λάτρεψα τα χρώματα της άπονης ανεμώνης
και θέλησα απ' τ' άρωμα της να πιω
μα ήταν με γεύση πίκρας κι οδύνης
τα πέταλα της μου δώρισαν τον καημό.

Ευνοημένος απ' της πίκρας το πάθος
σαν λαξευμένο μάρμαρο μα ψυχρό
π' αντανακλά στο αμυδρό φως της σελήνης
κι' εσύ στα κενά και στα ληγμένα
θες να το θάψεις ζωντανό.

Απ' τα χέρια μου χάθηκε η αφή και το δέρμα
αγκαλιάζοντας στο άπυρο το θολό μιας σκιάς
της σιωπής μια συναυλία δίχως ήχους
και της ψυχής το πέταγμα, σε κλαρί απονιάς.

Ω... Ναι... Κι' εσύ γελάς..........

Στο τραγούδι αυτό μένουν άφωνα τ' αηδόνια
είναι ένα άσμα με πόνο και κλάμα
το μαυρόασπρο το πείραν τα χελιδόνια
κι' έχει μίνει το γκρίζο που διαλύει το τάμα.

Ψιχάλες χοντρές ματαιότητας πέφτουν
χορεύει τους ρυθμούς κι' ο διάολος μαζί
η θλίψη εδώ έγινε επισκέπτης
που γκρεμίζουν της χαράς την όμορφη Γη.
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-12-2014