Ο όνος

Δημιουργός: Μ.Ελμύρας

Από το: 'Οι ξένοι που αγάπησα'

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο όνος.

G.K.Chesterton (1874-1936)
(Aπό το:Blessed vision).


Όταν πέταγαν ψάρια και δάση βαδίζαν
και στ’αγκάθια μελώνανε σύκα,
μια στιγμή που η σελήνη’ταν αίμα,
τότε,σίγουρα,απ’την μήτρα’γώ βγήκα.

Με κεφάλι τεράτου, κραυγή π’αρρωσταίνει
και αυτιά σαν φτερά που γυρίζουν,
σατανά παρωδία των τετράποδων όλων,
που πάνω στον κόσμο βαδίζουν.

Ο παράνομος είμαι της γης, ο φτωχός,
από βούληση παληά, διεστραμμένη,
σε πείνα, μαστίγιο,χλεύη:Βουβός..
Το μυστικό μου άγνωστο μένει.

Ανόητοι! Και’γώ’ζησα ώρα,
ώρα άγρια πολύ και γλυκειά:
ήταν πλήθους βοή μέσ'τ’αυτιά μου
και στα πόδια μου βαϊων κλαριά.


The Donkey.

When fishes flew and forests walked
and figs grew upon thorn,
some moment when the moon was blood
then surely I was born.

With monstrous head and sickening cry
and ears like errant wings,
the devil's walking parody
on all four footed things.

The tattered outlaw of the earth,
of ancient crooked will..
Starve,scourge,deride me: I am dumb,
I keep my secret still.

Fools! For I also had my hour..
one far fierce hour and sweet:
There was a shout about my ears,
and palms before my feet..
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2015