η μαυρομάτα

Δημιουργός: Βασίλης Μακεδών, Βασίλης Ανδρώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η μαυρομάτα

Κάτι βαρύ έχω εντός μου
και τυραννιέμαι και πονώ
έγινε κύμα ο εαυτός μου
λιμάνι δεν μπόρεσα να βρω.

Χτες μια μάγισσα στη στράτα
με ύφος μούλεγε βαθύ
"αγάπησες μια μαυρομάτα
κι εκείνη σ΄έχει απαρνηθεί".

Και από τότε αυτά τα μαύρα μάτια
τα κυνηγάω σαν τρελός
μα την πήραν μαζί τους μαύρα άτια
την έφτιαξε σύννεφο ο καιρός.

Η μαύρη ματιά της πια δεν φαίνεται
του κάκου η καρδιά μου την προσμένει
για άλλον φαίνεται τρελένεται
με το κορμί της αυτόν τον άλλον να ζεσταίνει.

Την αφήνω του λοιπού να με μισεί
και ζω με της καρδιάς μου τη ρυτίδα
φύγε για πάντα στερνή εσύ
απατηλή και ψεύτικη ελπίδα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2015