Λεύτερα στους αιώνες

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λεύτερα στους αιώνες

Τι κι αν δεν πλάστηκε ακόμα το μονοπάτι
που θα το περπατήσουμε μαζί;
Τι κι αν δε γεννήθηκε ακόμα ο ήλιος
που θα λούσει της αυγής τα δωμάτια
μέσα στο ξύπνημα του γέλιου σου;
Τι κι αν δεν ωρίμασε κανένα σύννεφο
για να ποτίσει με χρυσές σταγόνες
τ’ ανείπωτα που είπαμε μέσα στα τόσα βράδια.
Εμείς, το μονοπάτι μας το έχουμε
πέρα απ’ τον κόσμο, πάνω απ’ τα ύψη των βουνών
εκεί, στους δρόμους τους χρυσούς με προβολείς τ’ αστέρια.
Κι ο ήλιος μας, δεν είναι άλλος απ’ αυτόν
που λούζει τη στιγμή της προσμονής
μέσα στο γέννημα της κάθε αυγής που έρχεται
κι ας μην ποτέ της έρθει.
Έτσι, μες σε παράξενες σιωπές πάντα θα γυροφέρνεις
κι απ’ τα κλειστά παράθυρα, βράδυ– πρωί θα μπαίνεις.
Έτσι, δεμένα χέρια και κορμιά
λεύτερα στους αιώνες!

Ε.Σ.Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-01-2015