Τα ακαταπαύστα αθάνατα σαγηνευομένα νερά

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Μια ευτυχισμένη καλήν εσπέραν σε όλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σμαραγδένιο πλάσμα, ποιοί ουρανοί
Ψυχοραγούν στη πλερία ηδονή σου ;
Και ποιανού φωτός, ποιανής άνοιξης
Το μελιχρό μύρισμα των προσευχών
Σε έφερε απροσμέτρητα κοντά μου !
-------------------------------------
Και τρέχουν ακατάπαυστα γητευμένα
Τα αθάνατα σαγηνευομένα νερά σου;
-------------------------------------
Και εσύ σαν ακάλεστη βελούδινη σκιά
Σαν χάνεσαι στη εκπορευόμενη νυχτιά !
Ποιού προαιρισμού την αγίαν ομορφιά
Κεντάς μέσα στην θεαρέστητη αλήθεια ;
---------------------------------------
Σα αποστεφανώνει το φεγγαρίσιο πρόσωπο !
Το αχτινοβόλο, το εμφιλοχωρημένο βλέμμα !
Όταν με τρέχεις πια παρακλητικά κοντά σου !
Και της νυμφευομένης γης γίνομαι θρόισμα ;
Στα λαμπερά των εξαγνισμών ευωδιάς φιλιά ;
-----------------------------------------
Σα λιώνουν οι θεοί της χρυσοποίκιλτης χαράς ;
Μέσα στον ακαταλαγιάστο της αγάπης έρωτα ;
Σαν αφήνομαι στο κατανυχτυωμένα αδυνατόν !
Να αγγίξω τη πηγή της αφθαρτής καρδιάς σου !

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2015