Κόλακες και Βρυκόλακες …

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Παρέλυσα στο φίλημα της ταραντούλας, όμως είμαι ακόμη εδώ ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ` ένα κόσμο τρελό και παράλογο
που δεν ξέρει αγάπη να δίνει,
το τοπίο μου γκρίζο και άχρωμο
μια θηλιά, συνεχώς που με πνίγει.

Η σιωπή, φυλακή δίχως σίδερα
κάποια έρημος δίχως οάσεις,
πολεμάνε οι σκέψεις το σήμερα
το παρόν, την στιγμή πως να πιάσεις.

Έχω όραμα, βλέψεις, αισθήματα
πως τολμάς και ρωτάς αν κρυώνω,
κοίτα γύρω σου, δες τα προβλήματα
με αγγίζουν, με γδέρνουν, ματώνω.

Φοβισμένα, παράξενα πρόσωπα
της Αλήθειας το Φως τα τρομάζει,
μακιγιάζ με του μίσους τα χρώματα
μιά οχιά στην καρδιά τους φωλιάζει.

Επιχαίρουν οι άνυδροι κόλακες
κριτικάροντας Έργα με φθόνο,
της Αγάπης βαμπίρ και βρυκόλακες
ηδονίζονται μόνο στον πόνο.

Τα ανδρείκελα, όντα βαφτίστηκαν
και οι έχιδνες θρόνο ζητάνε,
με αγένεια, άνθρωποι χρίστηκαν
όλοι αυτοί που τις μάσκες φοράνε.


= = =


Κάπου στον κόσμο.
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2015