Στου Καφέ Την Κουταλιά

Δημιουργός: Νικόλας Φ. Κοκρής

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το καλό που σου ζητάω
Με κοιτάς πως σε κοιτάω
Μη μου κάνεις τζερεμέ καμιά ζημιά
Θα με βάλεις και εμέ να πληρώνω ασημιά

Σε έβαλα σε χίλιες δουλεψές
Δε σε έστειλα να φέρεις συφορά
Βρε λιγότερο θα στοίχιζαν κλεψές
Αμάν τα έκανες παντού γυαλιά – καρφιά

Βολοδέρνεις σα τα βόδια
Σ’ ολωνώ μέσα στα πόδια
Πνίγεσαι για τα καλά
Στου καφέ την κουταλιά

Είσ’ αργόστροφος παιδί μου
Και στο λέω και αβέρτα
Όσο μένεις πια μαζί μου
Κόψε πια τα σούρτα – φέρτα

Σου ζητάω να μου φέρεις
Δυο ποτήρια του νερού
Κάνεις λες κι είπα αν ξέρεις
Τι ώρα είναι στο Περού

Σου λέω θέλω να μου βρεις
Μια – δυο πρόκες μακριές
Βρε τσακίσου να μου δώσεις το σφυρί
Κι η δικιά σου η μουσούδα απορεί
Ποια να ειν’ η Κυριακή
Που όλοι τις Αποκριές
Τραγανάνε το τυρί

Μα κουφό δεν είσαι διόλου
Ούτε σπόρος του διαόλου
Πνίγεσαι όμως σα ρεμάλι
Στου καφέ
Στου καφέ βρε το κουτάλι

Είσαι ντιπ ζαβλακωμένος
Φαίνεσαι τσαλακωμένος
Σου ’ναι δύσκολο να σβήσεις
κι από τούρτα ένα κερί
όπου πας να βοηθήσεις
κόβουν δάχτυλα σερί

Νόμιζα είσαι γρουσούζης
Και σε διάβασε παπάς
Κάνεις νάζια κι όλο σκούζεις
Σ’ όποιο μέρος και να πας

Βολοδέρνεις σα τα βόδια
Σ’ ολωνώ μέσα στα πόδια
Πνίγεσαι για τα καλά
Στου καφέ την κουταλιά

Πνίγεσαι για τα καλά
Στου καφέ την κουταλιά

Στου καφέ την κουταλιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2015