Πόσες κραυγές του άρα πήγανε χαμένες;

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

ουδεν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Φευγουν παιδια σε μια βραδια
με την καρδια τους γεματη φαρμακι
ερημα σωματα μες ' τα κλαδια
χρονια τους τρωει την ψυχη το σαρακι.

Φευγουν οι νεοι, ανοιγουν φτερα
κοντρα στη βια, εναντια στο πονο
πισω μαναδες θρηνουν γοερα
και να' ναι ψεμα προσευχονται μονο.

Ποσο πονεσαν αυτες οι ψυχες
ποσες πληγες στην καρδια και στα σπλαχνα
ποσες βουβα να ' χαν πει προσευχες
μα απο το στομα τους δεν εβγαζαν αχνα;

Ποιοι ειν' ολοι αυτοι που τον τρομο σκορπουν
και ποιοι ολοι εμεις που την πλατη γυρναμε
ποια η τιμωρια γι' αυτους που σιωπουν
και ποια για εμας που μ' ευκολια ξεχναμε;
.
.
.
Αν καποιον δεις με τις φλεβες κομμενες
ψαξε στ' αληθεια να βρεις το φονια του
ποσες κραυγες του αρα πηγανε χαμενες
γιατι δεν ακουγε κανεις στη γειτονια του;


Α.ΑΝ.Π.Δ 15/03/2015-107845

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2015