Η κόρη σου

Δημιουργός: Angelic, Βίκυ

Γραμμένο για τον μπαμπά μου που δοκιμάζεται η μνήμη του και η διάθεσή του...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γίνε μου εσύ καλά
Και πάλι θα γελάσω
Σαν σ’ έχω εγώ κοντά
Τον ουρανό θα φτάσω

Σαν τρέχει ο νους σου μακριά
Και εγώ τον εμαζεύω
Θυμάμαι όλα τα παλιά
Και μοιάζω σαν να παίζω

Δε με κουράζει να εύχομαι
Παρά με δυναμώνει
Για σένα να προσεύχομαι
Τα βράδια σαν νυχτώνει

Να σε κρατάω αγκαλιά
Χατίρια να σου κάνω
Να σε γεμίζω με φιλιά
Και όπου πας να πάω

Ένα σου βήμα μου αρκεί
Μια λέξη σου μου φτάνει
Μοιάζει για μένα ανατολή
Μικρό παιδί με κάνει

Ανησυχώ στο στεναγμό
Παιδεύομαι σαν νιώθω
Τον κάθε σου μικρό καημό
Που δεν μπορώ να διώξω

Τους φόβους σου μοιράζομαι
Αυτοί μη σε βαραίνουν
Αγγέλους και ασπάζομαι
Με ρόδα να σε ραίνουν

Μαζί τις ώρες μας περνώ
Αγάπη εγώ σου δίνω
Και προσπαθώ να σε βαστώ
Το χέρι να σου σφίγγω

Το χέρι που μου έδωσε
Και ακόμα αυτό μου δίνει
Το χέρι που μου έμαθε
Ότι στη γη αξίζει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2015