Το πρώτο φίλημα

Δημιουργός: Θεόδωρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιάς ανάγκης γέννα ήσουν ολόγιομο φεγγάρι μου.
Ποιού χρόνου ξάφνιασμα ήταν το φως σου.
Τι ρίγος άφθαρτο κι αμόλυντο πέρασε τα σωθηκά σου θάλασσά μου.
Τι αγκαλιά ζεστή μας άπλωσες
πανώρια αμμουδιά μου.

Πόσο όμορφα χορεύανε τα μόρια της ύλης.
Αναπήδαγαν,ψήλωναν,άνοιγαν,
έγερναν,μέθαγαν.
Έπιναν και γεύονταν. Μαγεύονταν!

Δεν μετριέται το σύνολο των πάντων.
Με θεϊκό ραβδί ζωγραφισμένο,
πάνω σε κάτασπρα των κοχυλιών μαργαριτάρια,
έδειχναν,το δικό σου στόμα
αγαπημένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2006