Η Προίκα

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...είναι τα πόδια σου ματωμένα από τα βράχια,
και το λευκό φουστάνι σου σχισμένο και λερό....

Κόρη ξανθή, που στα δεκαεφτά της βούτηξαν το κεφάλι μες το αίμα
και από τότε έβαψες τα μαλλιά σου κόκκινα
Στην αρχή με πείσμα
και από συνήθεια μετά
και ακόμα κόκκινα τα βάφεις.
Να μη ξεχνάνε οι δήμιοι....

...και το λευκό φουστάνι σου σχισμένο και λερό...

Το λευκό φουστάνι σου που ξέθαψες από την προίκα σου
που σου φυλλάξαν σε μια στοίβα
γυναίκες από το παρελθόν σου
-γυναίκες ανέραστες και φοβισμένες-
που δεν πρόλαβαν να φορέσουν τα δικά τους λευκά φουστάνια καλά καλά
Τα φόρτωσαν κι αυτές σε στοίβες
ανάμεσα στα κεντήματα και τις τύψεις
που τους φόρτωσαν οι δικές τους γυναίκες από το παρελθόν...

Κεντήματα και τύψεις....
Φόβους και ενοχές...
Κάθε θέλω και κάθε όνειρο
μια ενοχή και μία τύψη
που στοιβάχτηκε και αυτή προσεκτικά
μες την παρθενική τους προίκα
Μες τα λευκά κεντήματα και τους λεμονανθούς
κρυμμένα τα όνειρα να σαπίζουν.

Και οι λεμονανθοί και οι λεβάντες
για να καλύπτουν τις μυρωδιές της σήψης

Κάθε σεντόνι που στρώσανε με προσοχή στην προίκα
και ένας αναστεναγμός.
Το κάθε κέντημα που αφήσανε για σένα
και ένα χαμένο όνειρο.

Σάπια τώρα τα "θέλω"
Σάπια και τα "πρέπει"

Έχει ο Θεός
Κεντήσανε στα χείλη σου να μη μιλάς
Καλή σου μέρα
σφαλίσανε τα μάτια να μη ξέρεις.[I][/I][I][/I][I][/I][I][/I][I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2015