~* Πυκνή βροχή ανελέητη *~* 

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Λογοδοτούμε όλοι μας, πύρινες ερινύες, που λόγο αν είχε η βούληση της θέλησης αξία, τον άκρατο εγωισμό, συντρίμμια θα είχε κάνει 

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Πυκνή βροχή ανελέητη *~* 
Δεν είσαι μόνο μιά γραφή, στο Νου η συντροφιά μου 
που ακουμπώ τις σκέψεις μου και τα παράπονά μου 
είσαι η γλυκιά μου η "Ποίηση", το ζωντανό μου πάθος 
όνειρα κι ερεθίσματα, διόρθωση στο λάθος.

Κάποιες στιγμές σου κρύφτηκα, εσύ μ' ανακαλύπτεις 
με τη ψυχή μου σαν μιλάς, στα τρίσβαθα διαβαίνεις... 
Τι γλώσσα ανεξερεύνητη, μιλάτε εσείς οι δύο ; 
Παρεμβολές φανταστικές όνειρα ταξιδιάρικα στο θείο μεγαλείο 
και της καρδιάς μου οι παλμοί, φτερούγες ανοιγμένες.

Κι εξιστορώ το πάθος μου, που το 'κανα αγάπη 
και το ενδιαφέρον μου, δέχτηκε το νυστέρι 
δεν βρήκαν άλλοθι ποτέ, καρφιά που φτιάξαν γύφτοι 
τι ; Κι αν με Γη σε πότισα, μου έμπηξες μαχαίρι.

Πυκνή βροχή ανελέητη, πνιγμένη περηφάνια 
γνώση επιστήμη αβέβαιη, μικρόψυχες αιτίες 
παπαγαλίζουν τα ρητά που έγραψαν μεγάλοι 
κι εξασθενούν στις έννοιες και στη φαιά ουσία.

Πως θέλεις κόσμο όμορφο ; Κι όνειρα καταστρέφεις ; 
Κι υιοθετείς σφετερισμό μέσα στην αδικία ; 
Δεν συμβαδίζουν ουρλιαχτά σε μιάς ψυχής γαλήνη 
άνθη ξερά, την Άνοιξη την έχουν καταστείλει.

Με μίσους σκέψεις κρύβεσαι, χαμένη εμπιστοσύνη 
εκεί μες τα υπόγεια, τ' αραχνο ~ μουχλιασμένα 
βλέπω έναν έρωτα φτωχό μικρό και λαβωμένο 
που έπνιξε η κατάχρηση, μες στην ακολασία.

Λογοδοτούμε όλοι μας, πύρινες ερινύες 
που λόγο αν είχε η βούληση της θέλησης αξία 
τον άκρατο εγωισμό, συντρίμμια θα είχε κάνει 
ίσως δεν έμαθες καλά, σε πίστη κι επιστήμη 
πως μόνο η Αξιοπρέπεια φωτίζει στην εσχάτη ! 
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2015