Ένα σκαρί

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα σκαρί που αρμένιζε στου πουθενά τα μάκρη
μία Γοργόνα που έψαχνε το Μεγαλέξανδρό της,
και κόρη που στο βλέμμα της κυλούσε πίκρας δάκρυ
συλλάβιζε το Σ’ αγαπώ….στο λόγο τον αδρό της

Στάζει, μου λεν οι μπιστικοί, το μπρούσκο στο κελλάρι
κάπου καλπάζει η κυρά με τ’ αγριό της άτι
και ξανεμίζει στον Νοτιά το κόκκινο φουλάρι
καθώς τη βλέπω να ‘ρχεται, απ’ το ψηλό χαγιάτι

Δέθηκα με τη μοίρα της …ντύθηκα τα όνειρά της
μες στων φιλιών τα πέλαγα, αρμένιζα τα βράδια
στον ουρανό της βρέθηκα, πετώντας στα φτερά της
κι ούτε στιγμή δεν ένοιωσα να ‘ναι η ζωή μου άδεια!!!!

Ένα σκαρί στου λιμανιού την άκρη έχει αράξει
έχει κοπάσει ο άνεμος, που κάθε βράδυ αλύχτα,
τη βαρετή μου τη ζωή, κείνη την έχει αλλάξει
και το μελένιο της κορμί, το «παίρνω» κάθε νύχτα!!!!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2015