Το δέρμα του Καλοκαιριού

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

"-Όποιο μικρό κλαρί, δεις πως σου κάνει,
κόψτο και κάντο τόξο.."
του 'πε η άσπρη η μουριά,
που μόλις είχε αφιχθεί
απ' την αυλή των παιδικών του χρόνων..

Γέρνοντας στοργικά προς το μέρος του,
τον αγκάλιασε με τα μεγάλα της χέρια,
προσφέροντάς του τη δυνατότητα,
να κόψει ένα κλαρί,
με δόντια κάστορα.

"-Οσονούπω,." συνέχισε η μουριά,
"..θ' αρχίσει η στιχουργική ν' αυτοσκιάζεται,
ράβοντας τα ακανόνιστα τεμάχια του δέρματος,
των μικρών υβριδικών καλοκαιριών,
που θα ψευτοθηρεύει - έναντι κάποιου μίσθιου βέβαια-
σ' εποπτευόμενα εκτροφεία.
Πρέπει να είσαι έτοιμος !
Μην επαναπαύεσαι ! ..."

Άρχισε μετά ν' απομακρύνεται,
οπισθοπατώντας με τις μεγάλες της ρίζες,
προς τα βάθη της μνήμης..

Αυτός,
στράφηκε προς την παρακαθήμενη
λανθάνουσα Μελαγχολία
και ζήτησε βλοσυρά το σουγιαδάκι της.
"-Ποιο σουγιαδάκι ; .."
"- Αυτό μωρέ, που σε βλέπω κάποιες φορές
να καθαρίζεις τα νύχια σου !.."
"- ¨Α... "

Ξεκινώντας την αποφλοίωση του κλαριού,
σκέφτηκε :
"- Πρέπει να βρω και πετονιά..
Να την εβάλω για χορδή..
Διπλοστριμένη... "

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-05-2015