Στα φιλικά

Δημιουργός: Περιγραφικός, Πέτρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σάββατο βράδυ, τραγούδια στο στόμα
και μες απ' τα λόγια ξεχωρίζεις εσύ,
διπλά πικραμένος κι απογοητευμένος
από την ίδια την στενή τη ζωή.

Και μέσα σ' όλα βουλιάζει ο κόσμος
αυτός ο μικρός που είχαμε φτιάξει μαζί,
με ένα αντίο να εισβάλει στους δύο
κι ένα αναπάντητο μεγάλο γιατί.

Τώρα πια είναι φανερό τι συμβαίνει
και το μυστήριο μάλλον έχει λυθεί
κι άλλη αφορμή πια δεν περιμένει,
αν το θες είσαι ελεύθερη, σου το 'χα πει.

Κι ενώ περπατάω, τον κόσμο κοιτάω,
άγνωστοι όλοι φαίνονται οι γνωστοί,
του χωρισμού μας βλέπω την αιτία
να βρίσκεται μες το διπλανό μαγαζί.

Refrain:

Πηγαίνω στην κάβα και γίνομαι λιώμα
γιατί των ματιών σου δεν φεύγει το χρώμα
κι όλο μπροστά μου σε βλέπω ακόμα
απέναντι κάθεσαι μ' αυτόν αγκαλιά.
Πηγαίνω στην κάβα και γίνομαι λιώμα,
μα η συνείδηση δεν πέφτει σε κώμα
και στο μυαλό μου σε κάνω εικόνα,
όπως και τότε να μου λες ξανά
πως τον βλέπεις φιλικά.

Βγαίνω στο δρόμο και δεν κρυώνω
γιατί το σώμα μου έχει πάρει φωτιά
και η ψυχή αλλάζει χώρο και χρόνο,
μα όλα γύρω εξελίσσονται τόσο φυσικά.

Μια ειρωνεία γυρνά στο κεφάλι,
αυτή η ιστορία είναι σκληρή τελικά
κι ο νους για όλα έχει αρχίσει να αμφιβάλει,
στα ψέματα οι αλήθειες πνίγονται στα βαθιά.


Refrain:

Πηγαίνω στην κάβα και γίνομαι λιώμα
γιατί των ματιών σου δεν φεύγει το χρώμα
κι όλο μπροστά μου σε βλέπω ακόμα
απέναντι κάθεσαι μ' αυτόν αγκαλιά.
Πηγαίνω στην κάβα και γίνομαι λιώμα,
μα η συνείδηση δεν πέφτει σε κώμα
και στο μυαλό μου σας κάνω εικόνα,
κι όσα συμβαίνουν απόψε μοιάζουν τόσο φιλικά,
μοιάζουν τόσο φιλικά,
στα φιλικά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2015