Και το φεγγάρι

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα και την καλημέρα μου σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ


Θυμάμαι κάποια βραδιά,
σε μια χρυσή αμμουδιά,
εσύ κι εγώ αγκαλιά,
σαν δυο πουλιά.

Χάδι’ απαλά, τρυφερά,
φιλιά καυτά, φλογερά,
λόγια γλυκά μυστικά,
ερωτικά!..

Κι ένα τριζόνι δειλά,
κάπου εκεί χαμηλά,
πετούσε τρίλιες στριγκλιές,
στις αγκαλιές.

Τι νύχτα Θεέ μου κι αυτή,
σαν το καμίνι καυτή,
ποιος έχει ερωτευτεί,
ας τη σκεφτεί.

Μοσχοβολούσες φιλιά,
σα μια τριάνταφυλλιά
και το κορμί σου φωτιά,
μια πυρκαγιά.

Απείρου κάλλους λυγμοί,
μελωδικοί στεναγμοί,
ερωτικές μουσικές,
μοναδικές.

Επωδός:
Και το φεγγάρι,
όλο και πιο κοντά μας ζύγωνε
και με τ’ ασήμια του ασήμωνε,
την κρυφή μας φωλιά
Και το φεγγάρι,
λες και τον έρωτά μας ζήλευε
κι απ' τα φιλιά, φιλιά μας γύρευε,
έστω και μια σταλιά.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2015